Tesla Sargısı

Tesla Bobini

1892'de Yugoslav mühendis Nikola Tesla tarafından bulunan Tesla bobini, yüksek gerilim ve yüksek frekanslı bir akım kaynağıdır. Düşük gerilim kaynağını yüksek gerilim kaynağına dönüştürmek için, bir İNDÜKSİYON BOBİNİ kullanılır. İndüksiyon bobininin ikincil sarımuçlan (yüksek gerilimin uçları), bir kıvılcım aralığına (Tesla'nın ilk aygıtında kıvılcım aralığı yerine, bir Leyden şişesi yerleştirilmişti) bağlanır. Devre, Tesla bobininin birincil sarımı ve KONDANSATÖR üstünden tamamlanır. Birincil sarım magnetik olmayan bir çekirdek üstüne sarılı birkaç sargıdan oluşur ve çok sargılı olan ikincil sarımdan, ya hava boşluğuyla ya da yağla ayrılır.

Birincil sarımdaki gerilim, tıpkı indüksiyon bobinindekine benzer bir süreçle artarak, ikincilden çıkar. Birincil devrede bulunan kıvılcım aralığı, akımın birincil bobinde birkaç milyon hertzlik bir salmımla titreşmesine neden olur. Titreşimin etkisiyle ikincil uçlardan, hem yüksek gerilim, hem de yüksek frekans elde edilir. Aygıt genellikle, deneysel çalışmalarda kullanılır.

ikincil devreye, birincille rezonansa geçmesi  için, ayarlı bir kondansatör bağlanabilir. Böylece, ikincilde en yüksek frekans elde edilir. Birincil devrede/ indüksiyon bobini yerine TRANSFORMATÖR de kullanılabilir.

İkincil akımın frekansı çok yüksek olduğundan, ikincil devre çevresinde düşük ve yüksek gerilim noktaları oluşur. Bu akım iki paralel telde oluşturulup, aralarına Geissler tüpü yerleştirilir.

Kaçak bulma: Camdan yapılmış büyük vakum aygıtlarındaki kaçakları saptamada, yukarda anlatılan olaydan yararlanılır. İkincil sarımın çıkış ucu, cam vakum aygıtının dışına yerleştirilir. Sistemde bir kaçak varsa ve basınç 10 mm cıva sütunu (torr) düzeyindeyse, sisteme sızan havada bulunan azot, pembe renkli bir parlama oluşturur. Basınç 1,5 torr ise, parlama çizgiler halindedir. Bu çizgiler, basınç 0,05 torr'a geldiğinde büyür. Daha büyük değerlerde de, aygıtın yüzünde, yeşil renkli flüoresan parlamalar gözlenir.

Kuşku duyulan bir kaçak noktasını saptamak için, bu nokta üstüne bir miktar eter, karbontetraklorür ya da aseton dökülür. Uç bu maddelerden birine yaklaştırıldığında, buharlaşma nedeniyle aygıtın iç yüzünde çok şiddetli bir aydınlanma oluşur. Uç -tam kaçak noktasına değdiği anda da, bir elektrik deşarjı ortaya çıkar. Yöntem, metal sistemlerde kullanılamaz; kullanılsa da pek duyarlı sonuç vermez.(kaynak:nuveforum.net)